ارتباط انگیزة مشارکت ورزشی، نشاط و شادابی با پیشرفت تحصیلی دانش‏آموزان پسر دورة متوسطة اول شهرستان بناب

پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط بین انگیزة مشارکت ورزشی، نشاط و شادابی با پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان پسر دورة متوسطة اول شهرستان بناب انجام گرفت. این پژوهش بر حسب هدف، کاربردی است و بر اساس روش، توصیفی همبستگی است که به‌صورت پیمایشی انجام شده است. جامعة آماری این پژوهش، تمام دانش‌آموزان پسر دورة متوسطة اول شهرستان بناب بودند که 2730 نفر هستند. بر اساس جدول مورگان تعداد 338 نفر به‌عنوان نمونة پژوهش و به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. در این پژوهش، سه پرسش‌نامة انگیزة مشارکت ورزشی، نشاط و شادی و پیشرفت تحصیلی با تأیید روایی و پایایی و از آزمون کلموگروف اسمیرنف و رگرسیون با استفاده از نرم‌افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد همبستگی معنا‌داری بین انگیزة مشارکت ورزشی با شادی و نشاط وجود دارد (01/0=P، 66/0=r) و بین مؤلفه‌های انگیزة مشارکت ورزشی، همچون موفقیت، گروه‌گرایی، تخلیة انرژی، بهبود مهارت، دوست‌یابی، تفریح و سرگرمی هم با شادی و نشاط رابطة معنا‌داری وجود دارد؛ اما آمادگی و نیز عوامل موقعیتی، تأثیر معنا‌داری بر شادی و نشاط دانش‏آموزان نداشتند ولی بین شادی و نشاط دانش‌آموزان و پیشرفت تحصیلی آنها ارتباط معنا‌داری وجود دارد(01/0=P، 52/0=r). در نهایت، اینکه مشارکت ورزشی با ضریب 52درصد توانایی پیش‌بینی شادی و نشاط دانش‌آموزان را دارد و شادی و نشاط نیز با ضریب 39درصد توانایی پیش‌بینی پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان را دارد. بنابراین، پیشنهاد می‌شود مسئولان ورزش مدارس، زمینه‌های مناسب را برای فعالیت‌های ورزشی ایجاد کنند تا در کنار آن، موجبات شادی و نشاط، پیشرفت تحصیلی و موفقیت درسی دانش‌آموزان را فراهم آورند.